استرس دشمن شماره یک دندانپزشکان

مطالعات اخیر در ادبیات دندانپزشکی نشان می دهد که دندانپزشکان در معرض انواع مختلف مشکلات جسمی و عاطفی مربوط به استرس هستند.این مشکلات شامل بروز بیماری های قلبی عروقی، زخم کولیت، فشار خون، کمر درد، فشارچشم، ناسازگاری زناشویی، الکل، اعتیاد به مواد مخدر، افسردگی و خودکشی است. مطالعات آماری میزان خودکشی دندانپزشکان بیش از دو برابر میزان جمعیت عمومی است و تقریبا سه برابر بیشتر از سایر کارگران یقه سفید است.بیماری های عاطفی از نظر فراوانی سومین بیماری شایع در دندانپزشکان است. در حالیکه در جمعیت عمومی این دسته از بیماری ها دهمین جایگاه را دارد. بیماری های عروق کرونر و فشار خون بالا در دندانپزشکان نسبت به جمعیت عمومی 25٪ شایع تراست. همچنین دندانپزشکان نسبت به پزشکان عمومی دو برابر بیشتر با اختلالات عصبی دست به گریبان هستند. قاتل شماره یک دندانپزشکان، بیماری های قلبی عروقی مرتبط با استرس است. حرفه دندانپزشکی در آمریکای شمالی معادل عددی "یک کلاس بزرگ دندانپزشکی" را در هر سال از دست می دهد. علل استرس چرا این حرفه به شدت مستعد ابتلا به مشکلات جسمی، روانی و اجتماعی ناشی استرس است؟ از آنجایی که برای خلاصی یافتن از این همه استرس برای دندانپزشکان امکان تغییر شغل و رشته کاری وجود ندارد پس لازم است که ، برخی از علل استرس در حرفه دندانپزشکی را بررسی کنیم و سپس ببینیم آیا می توان راه حل هایی آنها را پیدا کنیم تا آنها بتوانند سلامت تر و شادتر زندگی کنند و همچنین زندگی طولانی تری داشته باشند. از جمله علل استرس در حرفه دندانپزشکی: فضای بسته کار به طور متوسط دندانپزشکان اغلب زندگی خود را در فضایی کوچک و محدود وگاها بدون پنجره صرف می کنند. متوسط فصایی که دندانپزکان کار می کنند بین 7 تا 9 فیت و بدون پنجره است. این فضا کوچکتر از سلول های زندان انفرادی است. کار دندانپزشکی پیچیده و دقیق و در محدوده دهان بیمار انجام می پذیرد. این روش کار از لحاظ جسمی و روانی فشارزیادی به دندانپزشک وارد می کند. بنابراین درد پشت، اختلالات گردش خون و خستگی در بین متخصصین این حرفه رایج است. بنا براین دندانپزشکان مستعد هستند که خیلی زود دچار فرسودگی جسمی و روانی شوند. انزوا اکثر دندانپزشکان به تنهایی کارمی کنند. در نتیجه آنها فرصت آن را ندارند که مانند دیگر حرفه ها مشکلات خود را با همکاران در میان گذاشته از حمایت آنها برخوردار شوند. از طرفی چون دندانپزشکان تمایل به رقابت با یکدیگر دارند منزوی تر می شوند این ویژگی متاسفانه محصول آموزش مدرسه دندانپزشکی رقابتی است. چنانچه پس از فارغ التحصیلی، رقابت شدید ایجاد شده توسط مازاد دندانپزشکان که در حال حاضر در بسیاری از شهرها و مناطق بزرگ شهری وجود دارد، تقویت می شود. استرس ناشی از کمال طلبی پیگیری و سرسختی در کار و کمال طلبی که به کار در فضاهای بسته چه دهان بیمار یا محیط کوچکی اضافه می شود علت اصلی استرس و نا امیدی برای دندانپزشکان است. استرس کمال در مدرسه دندانپزشکی به وجود می آید.دندانپزشکان دایم در حال قضاوت خود برای انجام بهترین ترمیم هستند که البته با گذشت زمان و کسب تجربه اندکی کاهش پیدا می کند. * فشار اقتصادی یک دندانپزشک معمولی در ابتدای کار خود وام های عظیمی را باید پرداخت کند تا هزینه های دانشگاه دندانپزشکی و هزینه ایجاد یک مطب خصوصی را تامین کنند. این دو عدد می توانند به راحتی بیش از 250،000 دلار برسند. علاوه بر آن هزینه های زیادی برای اداره و ادامه کار دندانپزشکی به او تحمیل می شود که همگی فشار زیادی را به دندانپزشک تازه کار وارد می کند. برای جبران این هزینه ها دندانپزشک از وقت غذا و استراحت خود صرفه جویی کرده و به صورت بلا انقطاع کار می کند . او اغلب یک بیمار اضافی یا دو نفر را جایگزین در زمان استراحتی می کند که بسیار به آن نیازمند است. این امربه ناچار دندانپزشک را تا پایان روز خسته و خسته می کند. عامل دیگر فشار اقتصادی در مطب خصوصی این است که دندانپزشکان اغلب احساس می کنند که به معنای واقعی کلمه نمیتوانند بیمار باشند و یا تعطیل کنند. زیرا هنگامی که یک دندانپزشک در مطب حضور نداشته باشد، درآمد کاملا متوقف می شود، اما هزینه های بالای سربار همچنان بی وقفه ادامه می یابد. در امد دندانپزشکی، که بی وقفه کار می کند و هرگز وقت خود را از دست نمی دهد، ممکن است افزایش یابد، و بتواند هزینه هایش را تامین کند ولی در عوض دچار فرسودگی شغلی شده که به دنبال آن از نظر عاطفی، ذهنی و حتی جسمی خسته می شود. به دنبال این وضعیت دندانپزشک دچار نگرش منفی، بی تفاوتی یا بدبینانه نسبت به بیماران و کارکنانشان می شوند. فشار زمان حفظ یک برنامه زمان بندی شده در حرفه دندانپزشکی دشوار است که این امر یکی از منابع استرس برای شاغلین این حرفه می باشد. چرا که ارزیابی دقیق وقتی که برای بیمار نیاز است بسیار دشوار است همین امر باعث می شود که اغلب دندانپزشک از برنامه زمان بندی خود عقب بوده و استرس زیادی را برای اداره وقت تحمل می کند. * ناامیدی ناشی از درمان یک دندانپزشک سالهای دشوار و طولانی را در سیستم آموزشی برای یادگیری درمان "ایده آل" برای بیماران آینده اش می گذارد. با این حال، واقعیت هایی که در مطب خصوصی رخ می دهد این است که این است که بسیاری از بیماران، به دلیل محدودیت های مالی، برنامه های بیمه ای ضعیف و یا کیفیت پایین مراقبت های دندان پزشکی، طرح درمان "ایده آل" را قبول نمی کنند. نتیجه این است که دندانپزشک دائما مجبور به مصالحه با درمان است و از ناتوانی در دستیابی به طرح درمان ایده آل خود ناامید می شود. در نتیجه، متخصص دندانپزشک اغلب مجبور به انجام یک کار «سطحی و تعمیر» می شود و درمان بیمار را برای بیمارانی که تمام طیف مراقبت دندان را رد می کنند، ارائه می دهند. در چنین شرایطی با وجود این که دندانپزشک در حد مسولیت خود خدمات ارایه داده است بیماران همچنان انتظارات غیر واقعی و ایده آل خود را دارند. * اضطراب بیمار در بعضی مواقع استرس روحی کار با بیماران مضطرب و ترسان می تواند به دندان پزشک آسیب برساند. در حال حاضر شواهد قابل توجهی وجود دارد که دندانپزشکان الگوهایی از پاسخهای استرس فیزیولوژیکی (افزایش ضربان قلب، فشار خون بالا، عرق کردن و غیره) را تجربه می کنند که در انجام اقدامات دندانپزشکی که باعث افزایش ترس و اضطراب بیمار می شوند. این امربه نوبه خود می تواند منجر به حمله قلبی اولیه برای دندانپزشک شود. شخصیت دندانپزشک یکی درگر از عوامل زمینه ساز ابتلا به فشارهای روانی در شغل دندانپزشکی ویژگی های شخصیتی افراد است از جمله زمینه های ابتلا به افسردگی، اضطراب، سوء مصرف مواد مخدر و الکل و همچنین خطر ابتلا به خودکشی این زمینه ها می تواند زمینه های ژنتیک، توجه وسواسگونه به جزییات، انتظارات غیر واقعی خود و دیگران (به عنوان مثال کارمندان و بیماران) وابسته دانستن ارزش شخصی به عملکرد فردی و اعتبارکاری * فقدان ورزش موسسه Pankey در میامی سلامت 2400 دندانپزشک را مورد ارزیابی قرار داده است. این یافته ها نشان می دهد که اغلب دندانپزشکان به اندازه کافی ورزش نمی کنند تا از تشدید بیماری های مربوط به بدتر شدن بافت همبند، رگ های خونی کوچک، ماهیچه ها و گردش خون آنها به طور کلی جلوگیری شود.