ماری جوانا و احتمال بیماری های روانی در نوجوانان

حتی مصرف کوتاه مدت ماری جوانا باعث اختلال درعملکرد مغز شده و ممکن است این آسیب تا دوران بزرگ سالی هم ادامه داشته باشد. تحقیقات مختلف روی تاثیر مصرف ماری جوانا بر عملکرد مغز نشان می دهد که نوجوانانی که به طور مرتب ماریجوانا مصرف میکنند، از آسیب مغزی طولانی رنج میبرند و خطر ابتلا انواع اختلالات روانی از جمله اسکیزوفرنیا، اختلالات شناختی، فقدان انگیزه و روانپریشی در آنها افزایش می یابد. محققان امریکایی می گویند: مصرف مواد مخدر بخصوص برای کسانی که حساسیت ژنتیکی به اختلالات روانی دارند بسیارخطرناک است و این میتواند برای آنها اخر راه باشد. به گفته آساف کلر، از دانشگاه پزشکی مریلند امریکا خطر مصرف مواد مخدر در نوجوانان در طول سالهای رشد آنها بسیار بالا است. مطالعات نشان می دهد که حتی مصرف کوتاه مدت ماری جوانا باعث اختلال درعملکرد مغز شده و ممکن است این آسیب تا دوران بزرگ سالی هم ادامه داشته باشد. محققان موشهای جوانی را به مدت ۲۰ روز در معرض مواد مضر ماریجوانا قراردادند و تاثیرات آن را مورد بررسی قرار دادند نتایج این تحقیقات که در مجله ی (Neuropsychopharamiology) منتشر شده نشان می دهد که فعالیت مغزی موش ها بعد از این دوره ضعیف تر شده و این آسیب تا بزرگسالی آنها نیز ادامه داشته است. این دانشمندان همچنین اختلال عملکرد رفتاری را در موشها مشاهده کردند. نتیجه قابل توجه این بود که با اینکه موشهای نوجوان در معرض دوزهای بسیار پایینی از مواد مخدر قرار داشتند، و دوره آن کوتاه بود ولی اختلالات مغزی و ادراکی آنها تا بلوغ نیز ادامه داشت. آسیبهای شناختی در طی ۲۰ سال گذشته محققان مختلف به بررسی تاثیر بلند مدت ماری جوانا پرداخته اند نتایج این بررسی ها نشان می دهد که کودکانی که قبل از ۱۶ سالگی مصرف ماری جوانا را آغاز کرده اند بیش از بقیه گروههای سنی در معزض آسیب دایمی مغز قرار دارند. این صدمات حتی می تواند این نوجوانان را از نظر جسمی هم تحت تاثیر قرار دهد. به گفته ی نویسنده اصلی این مطالعات، سیلوینا مولینز ریور، دانشجوی PHD در دانشکده پزشکی مریلند: دوران بلوغ دورانی حساس ‹بحرانی› ست که در طی آن استفاده از ماریجوانا می تواند بیش از هر زمانی آسیب رسان باشد. این آسیب حتی می تواند توانایی های شناختی نوجوانان را دچار ضعف کند. اسکیزفرنیا: به گفته این تیم تحقیقاتی، گروهی از مردم دارای حساسیت ژنتیکی به بیماری اسکیزوفرنی هستند. اضافه کردن ماریجوانا به این ترکیب در طول نوجوانی می تواند عاملی باشد که باعث پیشرفت آن میشود و بطور دایم عملکرد مغز را مختل می کند.به گفته کلر: « ما متوجه شدیم که قشر جلویی مغز که عملکرد آن شامل احساس همدلی، ارتباطات، مدیریت هیجانات، برنامه ریزی، خلاقیت، آگاهی است در دوران بلوغ بیشترین تاثیر را از مواد مخدر می پذیرد. بی انگیزگی: یک مطالعه مجزا توسط کالج سلطنتی لندن نشان داد که استفاده بلند مدت ماریجوانا دوپامین مغز را از بین می برد، دوپامین از مواد شیمیایی درون مغزاست که ایجاد حس خوب میکند و یک روحیه « پاشو و برو » یعنی انگیزه بخشی ایجاد میکند. تحقیقات گذشته اشاره کرد که مصرف ماریجوانا می تواند منجر به تخریب دوپامین درمغز اشخاص شود، لذا یکی دیگر از عوارض مصرف ماری جوانا در دوره نوجوانی بی تفاوتی و بی حالی و بی انگیزگی است. روانپریشی: درتحقیقات منتشر شده در Biological Psychiatryنوجوانان مصرف کننده ماریجوانا همگی علایم روانپریشی را تجربه کرده بودند، این علایم شبیه نشانه های مصرف دیگر مواد توهم زا است. علایمی مثل احساسات عجیب و غریب و یا داشتن احساس پارانویا واین علایم با روان پریشی مرتبط است. محققان در طی مطالعات خود انتظار داشتند کهمصرف ماری جوانا باعث افزایش تولید دوپامین در مغز نوجوانان شود و این که این بالا رفتن دوپامین می توانست مرتبط با علایم روان پریشی باشد ولی برعکس آنها دریافتند که دوپامین مغز این نوجوانان کاهش یافته بود و علایم روان پریشی هم وجود داشت. در آخر این که: بنا به گفته دکتر مایکل بلومفیلد از دانشگاه سلطنتی لندن «ماریجوانا یک ماده مخدر است و شواهد کافی وجود دارد که ایده ی مضر نبودن آن درست نیست»